گرت ادواردز دلیل کافی است که برای تولد دوباره دنیای ژوراسیک هیجان زده شود

من بعد از فیلم اول متوسط ، از سریال جهانی ژوراسیک خارج شدم. کریس پرات این کار را برای من به عنوان یک مرد پیشرو انجام نداد ، در حالی که تفریح مدرن پارک موضوعی نمادین به نظر می رسد بیشتر علاقه مند به استفاده از دلتنگی ما و بازگرداندن قطعات به جای گفتن یک داستان جالب است. از آنچه من شنیده ام ، این دو دنباله با وجود بازدیدهای بزرگ در گیشه ، خیلی بهتر نیستند. بنابراین من آنها را تماشا نکرده ام ، اما در ماه ژوئیه برای تولد دوباره در خط خواهم بود.

چرا؟ این کار به کارگردانی گرت ادواردز ، یک فیلمساز ، که با گذشت سالها ، خود را به عنوان یک استعداد بزرگ در هنگام ارائه دنیاهای گسترده و تخیلی از طریق جلوه های ویژه شگفت انگیز و داستان پردازی شگفت آور و شگفت آور ، به عنوان یک استعداد اصلی تأسیس کرده است. برای کسانی که از کارهای گذشته ادواردز آگاه نیستند ، او مسئول هیولا ، گودزیلا (۲۰۱۴) ، جنگ ستارگان: Rogue One و خالق است. او کارهای بزرگی انجام داده است ، و دادن او به دنیای ژوراسیک چنین تصمیم درخشان توسط جهانی است.

گرت ادواردز مدیر عالی دنیای ژوراسیک است

وقتی برای اولین بار از مفهوم روایت برای تولد دوباره ژوراسیک شنیدم ، نتوانستم به چرخش چشمانم کمک کنم. پنج سال پس از وقایع Dominion ، جهان به لطف آب و هوای سریع در حال تغییر ، به مکانی سخت تر برای سکونت دایناسورها تبدیل شده است ، به این معنی که بیشتر آنها در مکانهای گرمسیری بیشتر از بین رفتند یا عقب نشینی کردند.

برای رسیدن به پایین چیزها ، زورا بنت (اسکارلت یوهانسون) وظیفه یک شرکت داروسازی را به عهده دارد تا به یک جزیره ممنوعه که توسط دایناسورها جمع شده است سفر کند تا نمونه هایی از سه موجود بزرگ در سراسر زمین ، دریا و هوا را جمع کند. به نظر می رسد نقشه یک بازی ویدیویی بد است ، پس چرا باید از آن هیجان زده شوید؟

ادواردز با نگاهی به نقشه های عمومی و شخصیت های به ظاهر جالب توجه ، در حال حاضر مارک بصری خود را با یک نمایش خیره کننده سورئال از لرزه های جزیره آشنا و دایناسورهای غول پیکر که هر دو در فیلم های اصلی احساس می کنند و کاملاً مجزا احساس می کنند ، در تولد دوباره قرار داده است. Dinosaurs Brachiosaurus-esque با دمهای انگور مانند ، مجموعه معمول شما از T-Rexes و Raptors و یک دایناسور کاملاً جدید که به عنوان Distortus rex معروف است ، هستند. مشابه با رکس بی پروا جهان ، این به عنوان آنتاگونیست اصلی فیلم هنگامی که ناگزیر از آزمایشگاه مسئول ایجاد آن فرار می کند ، عمل می کند. بشریت هرگز یاد نخواهد گرفت …

از نظر بصری دیدنی به نظر می رسد ، حتی اگر روایتی که از بین می رود ، غیرقابل انکار عمومی است. اما تا زمانی که محرک اصلی این شخصیت ها برای همراهی با دید خود ادوارد کافی باشد ، برای من کافی خواهد بود. من از زمان انتشار هیولا در سال ۲۰۱۰ ، این کار را در مورد کار او احساس کردم ، که دو جوان را که در یک منطقه قرنطینه ای که اکنون توسط موجودات مرموز اشغال شده بودند ، سفر کردند. نه دایناسورها ، آنها چیزی غریبه و بسیار بیگانه تر بودند.

زیرا او جذابیت هیولاهای بزرگتر از زندگی را درک می کند

هیولا با بودجه فقط ۵۰۰۰۰۰ دلار تولید شد و به موفقیت های مهم و مهم در گیشه آزاد شد و بدیهی است که ادواردز را روی نقشه قرار داده است تا سرانجام ورودی های حق رای دادن مانند جنگ ستارگان ، گودزیلا و ژوراسیک را به خود جلب کند. علیرغم اینکه مجبور به فیلمبرداری از هیولا در بودجه کفش با بازیگران نسبتاً ناشناخته و تقریباً به اندازه منابع برای یک ویژگی بزرگ موجودات نیست ، اما این یک موفقیت غوغا بود. بیشتر به این دلیل که این امر به حضور هیولاها توجه نمی کرد ، بلکه غیبت قابل توجه آنها بود.

در عوض ، این فیلم به نتایج سیاسی این هیولاها که در دنیای ما ظاهر می شوند ، تمرکز می کند ، و اینکه چگونه جمعیت ها به دلیل ترس از چیزی که نمی فهمند ، می توانند مناطق قرنطینه ای کثیف را برپا کنند. در طول زمان اجرا ، احساس ترس و تهدید غیب وجود دارد که هنگامی که هیولا در عمل نهایی ظاهر می شود ، برداشته می شود و علاقه چندانی به آسیب رساندن به مردم ندارد ، بلکه در تعامل با یکدیگر در دنباله ای است که باعث ایجاد ترور و ترس و وحشت می شود. ارزش تماشای آن را دارد.

ادواردز با گودزیلا ، اولین ورود در هیولا ، هیولا را دنبال می کند ، که به ناچار به شلوچه مسخره ای که امروز می شناسیم و دوست داریم ، وارد می شود. با این حال ، روزگاری ، حق رای دادن به طور قابل توجهی جدی تر بود. این فیلم Kaiju را به عنوان نیروی اصلی طبیعت قادر به از بین بردن شهرها با کشش دم خود نشان می دهد ، و به طور کم در کل روایت ظاهر می شود و اغلب فقط در صفحه های تلویزیونی نگاه می کند. دنباله Skydiving یک تور تور است و لحظاتی از مقیاس مشابه را می توان در هر دو Rogue One و خالق یافت.

بخشی از من آرزو می کند گرت ادواردز بلافاصله به یک کارگردان حق رای دادن منتقل نشود و وقت بیشتری برای کشف ایده های خود در فیلم هایی مانند خالق داشت ، اما این واقعیت که او هنوز به او آزادی نسبی داده می شود تا در فیلم هایی مانند Rebirth Jurassic Rebirth به نمایش بگذارد. حتی اگر محصول نهایی کوتاه باشد ، من می دانم که چشم ادواردز برای مقیاس ، ترس و سبک باعث می شود آن را بیشتر از ارزش ساعت تماشا کند.